O miranda vanitas! O divitiarum
Amor lamentabilis! O virus amarum!
Cur tot viros inficis, faciendo charum
Quod pertransit citius quam flamma stuparum?
Homo miser, cogita: mors omnes compescit,
Quis est ab initio, qui morti non cessit?
Quando moriturus est, omnis homo nescit:
Hic qui vivit hodie, cras forte putrescit.
Qui de morte cogitat, miror quod laetatur:
Cum sic genus hominum morti deputatur,
Quo post mortem transeat homo, nesciatur:
Unde quidem sapiens, ita de se fatur :
Dic ubi Salomon, olim tam nobilis
Vel ubi Samson est, dux invincibilis?
Vel pulchrior Absalon, vultu mirabilis?
Vel dulcis Jonathas, multum amabilis?
Quo Caesar abiit, celsus imperio?
Vel Dives splendidus, totus in prandio?
Die, ubi Tullius, clarus eloquio?
Vel Aristoteles, summus ingenio?
O esca vermium! O massa pulveris!
O roris vanitas, cur sic extolleris!
Ignorans penitus utrum cras vixeris,
Fac bonum omnibus, quamdiu poteris.
- S. Bernardo de Claraval
Sem comentários:
Enviar um comentário